Pałac Sprawiedliwości to jeden z najstarszych zabytków Paryża. W XIV wieku został przebudowany przez Filipa Pięknego. W czasach Rewolucji Francuskiej stanowił on więzienie. Budynek został spalony w czasie Komuny Paryskiej. Został odbudowany i dziś jest siedzibą Ministerstwa Sprawiedliwości.
Pałac Sprawiedliwości, źródło commons.wikimedia.org
Pałac Sprawiedliwości znajduje się w zachodniej części wyspy Cite'. Został wybudowany w miejscu dawnego rzymskiego pretorium Lutecji. Dzisiejszy budynek to mieszanka architektoniczna elementów z różnych epok. We wnętrzu pałacu można zwiedzić salę " Pas perdus" i złotą komnatę gdzie znajdował się trybunał rewolucyjny. To tutaj podczas Rewolucji Francuskiej zostało skazanych na śmierć wiele osób m. in Maria Antonina. Obecnie odbywają się tu rozprawy różnych wydziałów sądowych.
Pałac Sprawiedliwości wejście, źródło spottedbylocals.com
Obiekt Pałacu jest trójskrzydłowy, czterokondygnacyjny. Wejście do budynku prowadzi przez Dziedziniec Majowy. W elemencie architektury obiektu można odnaleźć styl neogotycki oraz neobarokowy. Narożniki wykończone są wieżami.
Pałac Sprawiedliwości w starszej oprawce, źródło linternaute.com
Pałac Sprawiedliwości jest otwarty od 09.00 do 17.00 codziennie oprócz niedzieli i dni świątecznych. Wstęp do Pałacu jest wolny.
Pałac Sprawiedliwości, źródło blogforphotos.com
Pałac Sprawiedliwości, źródło e-architect.co.uk
Pałac Sprawiedliwości, źródło paris-on-line.com
Pałac Sprawiedliwości w środku, źródło alaingavand.typepad.com
Pałac Sprawiedliwości w środku, źródło linternaute.com
brama wejściowa do Pałącu Sprawiedliwości, źródło rtl.fr
Katedra Sainte Chapelle usytuowana jest na wyspie Cite'. Co roku przyciąga tysiące turystów. Budowlę ufundował Ludwik IX Święty. Chciał on wznieść kaplicę dla najcenniejszych relikwii świata chrześcijańskiego m.in. korony cierniowej, którą cesarz Konstantynopola Baldwin II zostawił w Wenecji, a Ludwik IX wykupił w 1239 roku. Inne relikwie to: gwóźdź oraz fragment Krzyża Świętego.
Katedra Sainte Chapelle, źródło fotopedia.com
Budowa kaplicy trwała siedem lat (1241- 1248). W okresie średniowiecza kaplica służyła do przechowywania relikwii. W 1630 roku kaplicę częściowo zniszczył pożar. W trakcie Rewolucji Francuskiej katedra służyła jako magazyn mąki. Wtedy również zniszczono najcenniejszy relikwiarz mieszczący pamiątki po śmierci Chrystusa. Relikwiarz postanowiono przetopić i relikwie trafiły do skarbca katedry Notre Dame. Dzieła sztuki przekazano do Luwru i Biblioteki Narodowej. Gdy sytuacja w kraju ustabilizowała się postanowiono zrekonstruować katedrę. Pracę rekonstrukcji trwały od 1838 do 1867 roku. Powstała wtedy 33 metrowa wieżyczka. Przebudowa trwała przez 29 lat. Kaplica powróciła do swoich gotyckich korzeni.
Katedra Sainte Chapelle, źródło chestofbooks.com
Kaplica jest dwukondygnacyjna, dolna część służyła dla członków dworu, a górna dla rodziny królewskiej. Dolną kaplicę zdobi bogata polichromia pochodząca z XIX wieku. W części górnej znajduje się 15 okien z XIII wieku. Zdobią je witraże przedstawiające sceny ze Starego i Nowego Testamentu. Na zachodniej fasadzie znajduje się rozeta z 1485 roku ufundowana przez Karola VIII.
Katedra Sainte Chapelle, źródło architecture.relig.free.fr
Katedra Sainte Chapelle, źródło en.wikipedia.org
fasada, źródło picasaweb.google.com
detal, źródło tapirback.com
wnętrze górnej kaplicy, źródło picasaweb.google.com
wnętrze górnej kaplicy, źródło picasaweb.google.com
wnętrze górnej kaplicy, źródło picasaweb.google.com
Centrum Pompidou to otwarte od 1977 roku muzeum sztuki, które przez lata było uważane za najbrzydszy budynek w Paryżu. Dopiero po jakimś czasie budynek zdobył przychylność mieszkańców. Stał się kolejną chlubą miasta.
Centrum Pompidou, źródło cursodehistoriadaarte.com.br
Projektem centrum zajeli się Włoch Renzo Piana i anglik Richard Rogers. Centrum nazwane jest na cześć prezydenta Francji, który w 1969 roku podjął decyzję o utworzeniu centrum kulturalnego na miejscu znanym niegdyś Plateau Beaubourg. Gmach centrum opiera się na technologi. Każde piętro możebyć dowolnie aranżowane pod wystawy czy pracownie ponieważ wszystkie instalacje wyrzucono na zewnątrz. Tworzą one w ten sposób przeróżne abstrakcje ponieważ różne systemy są pomalowane na inne kolory.
Centrum Pompidou, źródło clg-molieres-essarts.ac-versailles.fr
W centrum Pompidou znajduje się główna biblioteka publiczna i muzeum sztuki współczesnej. Główną komunikacją w budynku są ruchome schody. W muzeum sztuki znajdują się prace największych twórców XX wieku od Picassa do Warhola. Liczba eksponatów sięga 58 tys.. Zwiedzającym udostępnione jest zwiedzanie oryginalnych nurtów w sztuce jak m.in kubizm, surrealizm, fowizm, ekspresjonizm.Można obejrzeć eksponaty w wielu wydaniach np. obrazy, fotografie, filmy.
schody znajdujące się w muzeum, źródło w środku, źródło fr.fotopedia.com
Przed budynkiem znajduje się pochyły plac z kolorową fontanną Igora Strawińskiego, która została zaprojektowana przez Niki de Saint Phalle i Jeana Tinguely'ego.
fontanna Strawińskiego przed budynkiem, źródło garnek.pl
Wstęp do muzeum:
10 euro- dorośli
8 euro- studenci
bezpłatnie- osoby do 18 lat i bezrobotni
wstęp wolny dla wszystkich w każdą pierwszą niedzielę miesiąca
Godziny otwarcia:
codziennie oprócz wtorków: 11.00- 21.00
zamknięte: 1 maja
Zdjęcia:
Centrum Pampidou, źródło plataformaarquitectura.cl
Centrum Pompidou, źródło designhotelsparis.com
Centrum Pompidou, źródło zooomr.com
Centrum Pompidou, źródło linternaute.com
Centrum Pompidou, źródło bryla.gazetadom.pl
Centrum Pompidou, źródło ulcgtroissy.fr
Centrum Pompidou, źródłoo linternaute.com
Centrum Pompidou, źródło fr.wikipedia.org
Centrum Pompidou w starszej oprawce, źródło hdacentrepompidou.pagesperso-orange.fr
eksponaty, źródło gothereguide.com
w środku, źródło euxus.de
w środku, źródło vigoenfotos.com
Centrum Pompidou, źródło architecture.about.com
kolorowe rury na zewnętrznych ścianach, źródło panoramio.com
Centrum Pompidou, źródło web.france.com
wyjście z metra do muzeum, źródło picasaweb.google.com
Łuk Karuzeli zwany Małym Łukiem Triumfalnym usytuowany jest na wschodnim obrzeżu ogrodów Tuileries. W 1662 roku na pobliskim placu odbył się wielki festyn rycerski nazwany carrousel zorganizowany z okazji narodzin następcy tronu pierwszego syna Ludwika XIV.Nazwa Łuku Karuzeli powstała upamiętniając te wydarzenie.
Łuk Triumfalny Karuzeli, źródło panoramio.com
Budowlę konstruowano w latach 1806 - 1808. Łuk wzniesiono wg projektu Charlesa Perciera i Pierre'a Fontaine'a. Łuk upamiętnia zarówno wojskowe jak i dyplomatyczne zwycięstwa. Łuk to duży blok o trzech bramach i czterech kolumnach korynckich. Na kolumnach znajdują się rzeźby z różowego marmuru przedstawiające żołnierzy armii napoleońskiej. Na szczycie łuku umieszczono rumaki Lizypa, które w 1798 roku Napoleon wywiózł z Wenecji, rumaki zwrócono w 1815 roku i zastąpiono w 1828 roku rydwanem autorstwa Francois Josepha Bosio.
Łuk Triumfalny Karuzeli, źródło 123rf.com
Łuk Karuzeli posiada trzy bramy przejazdowe z których największa umieszczona jest dokładnie w osi Pól Elizejskich. Łuk Karuzeli ma wysokość 19 metrów, szerokość 23 metry. Brama główna ma 6,4 metry wysokości, a bramy mniejsze 4,3 metry wysokości.
Łuk Triumfalny Karuzeli, źródło worldtoptop.com
rydwan na Łuku Karuzeli, źródło members.virtualtourist.com
